Ken je dat? Dat je je maar blijft vergelijken met anderen. Social media helpt graag een handje mee, dat ik me minder voel door te vergelijken. Door te blijven vergelijken met een ander voel ik me nooit goed genoeg! Mijn ego kan er wat van! En ik word er ‘n ontevreden mens van. Soms komt er jaloezie op, dan heb ik van die momenten dat ik net zo mooi wil zijn, als die andere vrouw. Of ik schaam me omdat ik nog struikelingen heb met seksuele zonde. Ik voldoe niet en ik plaats mezelf onder de wet, in plaats van onder de genade. Ik leg mezelf eisen en regels op, waardoor ik me minderwaardig, neerslachtig en veroordeelt voel.
Ik spreek regelmatig mijn ziel toe net als David zoals hij doet in ps 62: 2 Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil,mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen.
Dus ik zeg: Stop met vergelijken want dan wankel ik. Word stil en laat los, daar komt alleen maar gedoe en ellende van. Bij God ben ik veilig, Hij is mijn rots en heil en ik ben Zijn vergeven kind. Geniet maar van de ander en wees dankbaar voor wat zij te geven hebben. Dat geeft ruimte en helpt.
Paulus heeft daar ook ‘n gedachte over in 1 Korinthe 4:4 HSV zegt hij: 'Want ik ben mij van niets bewust, maar daardoor ben ik nog niet gerechtvaardigd. Wie mij echter beoordeelt, is de Heere.’
Paulus heeft nog een andere sleutel. Hij kijkt naar Jezus! En hoe zou Jezus naar Paulus kijken? Als ik verder lees in 1 Kor 4 : 4 zie ik dat Paulus een mooie mindset heeft, een dankbare ontvangst-houding. Hij kijkt niet naar de ander, maar is zich bewust dat hij alles gekregen heeft van Jezus.
Toen ik die bijbeltekst las, ervaarde ik dat er soms nog zo een beoordeler in mij zit, die mij soms nog zo dwars zit. Dat kon niet van Jezus zijn. Maar hoe ga ik daar dan mee om?
Ik daagde Jezus uit en vroeg: Hoe beoordeelt U mij? Nogmaals riep ik: Hoe beoordeelt U mij, Jezus? Weet je wat ik toen zag met m’n geestelijke ogen? Ik was zo verbaasd, ik zag niet mijzelf, maar ik zag Jezus aan t kruis. Ik zag zijn gezicht en Hij sprak vol liefde: Ik deed t voor jou!
Wat deed U dan? vroeg ik. Hij zei: Ik vergaf alles, al jouw zonden. Wat blijft er dan nog van mij over? vroeg ik. Hij antwoordde: Niets en alles. Je sterft aan je vlees en je krijgt leven en wordt gevuld door mijn Geest, da’s alles! Wow, wat ‘n Heer heb ik! Dus ik mag net als Paulus dankbaar zijn voor wat ik gekregen heb door steeds bewust te zijn wat ik door Zijn Geest gekregen heb en in de ontvangst-houding blijven staan. Dit is natuurlijk het evangelie en ik ben al heel lang christen, maar 't was net of een deel van mij, nog niet kon geloven dat ik echt vergeven ben. En dat Jezus altijd zonder veroordeling naar mij kijkt.
Dus als ik mezelf blijf vergelijken met anderen, ga ik uit de ontvangsthouding en houd ik veroordeling in stand. Op zo'n moment kijk niet meer naar Jezus, maar met de ogen van anderen naar mezelf en keur mezelf af. Da's jammer, dus ik heb een keuze gemaakt om mezelf niet meer te vergelijken. Ik laat 't ver achter me! Da's een sleutel! Dan krijg ik er nog een gratis geschenk bij: een diepere acceptatie van wie ik ben, want ik ben Gods geaccepteerde Kind. Ook dat is een sleutel: ik blijf kijken in de liefdevolle ogen van Jezus, die mij altijd welkom heten met al mijn slapende en wakkere delen van mijn hart. Halleluja!
Reactie plaatsen
Reacties